Ik loop de lange oprit op. Het is meer een pad. Ineens verschijnt voor me, verscholen in een bostuin, de bijna 100 jaar oude cottage van Henny (59) en Wilma (54). Als ik het witgepleisterde huisje met roedes in de ramen, zwartgeverfde kozijnen en een rieten dak zie, waan ik me in een sprookje van Hans Christian Andersen.

De eerste ontwerpen

Ik word hartelijk welkom geheten door Wilma. Bij een lekkere kop thee vertelt ze honderduit. Toen ze het huis jaren geleden kochten, was de woonkamer al in de lengte uitgebouwd. Inmiddels is alles al wel zo’n beetje gerenoveerd. Het huis had oorspronkelijk twee kleine slaapkamers, waar ze het lang mee hebben gered. Maar toen de twee dochters groter werden, groeide ook de wens voor meer ruimte. Wilma vertelt trots dat haar broer, die architect is, de ontwerpen heeft gemaakt, zelfs met schaal modelbouw. De eerste gedachte om het huis naar achteren uit te bouwen, verviel al gauw. Om de kapconstructie te veranderen in een dwarskap bleek heel duur en leverde naar verhouding weinig extra ruimte op door de schuine wanden. Maar haar broer bleek meer verassende ideeën te hebben. Zijn voorstel was om het losse schuurtje achter het huis te vervangen door nieuwbouw en van de tussenliggende ruimte als verbinding een serre te maken.

Bijzondere houtskeletbouw

Wilma schiet in de lach. “Zijn eerste futuristische ontwerp heeft het niet gehaald bij de welstandscommissie en dat is misschien maar goed ook!” Het was wel een heel vooruitstrevend ontwerp waarbij Wilma zo haar twijfels had. In het vervolgontwerp kon ze zich wel helemaal vinden. Na een aantal aanpassingen om te voldoen aan de eisen is het uiteindelijk geworden zoals het nu is: een houtskeletbouw met schuine diagonalen en een open gedeelte waar de trap in een vide naar boven gaat. De buitenkant is van zwarte rabatdelen met een rood pannendak. De serre is ontworpen met het idee buiten naar binnen te halen, dus grote glaspartijen en een glazen dak. Heel bijzonder is dat zelfs de badkamer in die stijl is opgetrokken, waardoor je vanuit het ligbad een prachtig uitzicht hebt op de bostuin met zijn variëteit aan vogels en waar ook eekhoorntjes zich regelmatig laten zien.

“We hebben voor de vloer bewust een donkere steensoort gekozen, omdat zo het buitengevoel benadrukt wordt,” vertelt Wilma. Het houtwerk is licht geschilderd om het toch licht en luchtig te houden. Het is een heerlijke plek geworden, ook door het comfort van de vloerverwarming. Er staan twee design relax ligfauteuils, zodat je in een mum van tijd ontstresst als je er op gaat liggen. Grote planten en een koeienhuid op de vloer maken het tot een sfeervol geheel.

Van serre naar restaurantcarrière

Maar de serre heeft inmiddels ook nog een andere functie gekregen, die Wilma en Henny bij het ontwerpen niet hadden bedacht. Sinds kort houden ze er huiskamerrestaurants, een uit de hand gelopen hobby. Wilma begint te glunderen. Onder de naam Lekker Lokaal ontvangen ze één keer per maand zo’n 10 tot 15 gasten. Meteen zie ik een chaotische Soof in een te kleine keuken voor me. De overeenkomst lijkt me treffend, behalve dat Soof niet zo’n geweldige ruime voor haar gasten had. Leuke bijkomstigheid is dat je vanuit de serre door het glas of door de openslaande deuren zicht hebt op de kookkunsten van het stel met de smoker. Samen met de vuurpot op het terras krijgt het geheel een Bourgondisch tintje. En dat wordt gewaardeerd!

Zo heeft de verandering van hun huis niet alleen het woongenot en comfort, maar ook hun leven veranderd. En het mooiste van dit alles: anderen genieten mee!